Köpekler ve kediler için toxoplasma gondii tespit kitinin tespit prensibi ve önlemleri

Köpek ve kedilerde toksoplazmoz, toksoplazmozun neden olduğu zoonotik bir paraziter hastalıktır. Ana belirtiler ateş, anoreksi, depresyon, kusma, ishal, kanla karışık dışkı, sıvı, öksürük, göz ve burun salgıları, nefes darlığı, görsel mukozanın solukluğu; Bazılarında iritis ve hatta körlük var. Toxoplasma gondii kedinin bağırsağında cinsel olarak çoğalır ve gametler oluşturur, bir yumurta kesesine dönüşür ve dışkıyla atılır. Uygun koşullar altında sporlanmanın ardından bulaşıcı sporojen ookistlere dönüşür. Sağlıklı köpek ve kediler tarafından yutulduktan sonra bağırsakta kaçan ookistler, kan dolaşımıyla vücut dokularına girerek hücreleri istila ederek hızla bölünüp çoğalır ve hücre içi psödokistlere açılarak klinik semptomlara neden olurlar.

Bu kit çift antikorlu sandviç immünokromatografisini kullanır. Numune yeterli miktarda Toxoplasma antikoru içeriyorsa antikorlar, altın etiket pedinde kolloidal altınla kaplanmış Toxoplasma antijenine bağlanarak bir antijen-antikor kompleksi oluşturur. Bu kompleks, kılcal etkiyle yukarı doğru tespit alanına (T çizgisi) göç ettiğinde, başka bir antijene bağlanarak bir "antijen-antikor-antijen" kompleksi oluşturur ve yavaş yavaş görünür bir tespit çizgisine (T çizgisi) dönüşerek aglütine olur ve fazla kolloidal altın antijeni, monoklonal antikor tarafından yakalanmak ve görünür bir C çizgisi oluşturmak üzere kalite kontrol alanına (C çizgisi) taşınmaya devam eder. Test sonuçları C ve T satırlarında görüntülenir. Kalite kontrol çizgisinin (C çizgisi) gösterdiği kırmızı bant, kromatografik sürecin normal olup olmadığını belirleyen standarttır ve aynı zamanda ürünün iç kontrol standardı olarak da hizmet eder.

Babio'nun Toksoplazma Antikoru (TOXO Ab) Test Kiti, toksoplazma enfeksiyonunun taranması ve yardımcı tanısı için köpek veya kedi serumundaki toksoplazma antikorlarını hızlı ve kaliteli bir şekilde tespit edebilir.

Bu ürün tek kullanımlıktır, tekrar kullanmayın. Bu ürünün test sonuçları yalnızca bilgilendirme amaçlı olup, teşhis ve tedavide tek temel olarak kullanılmamalı, hekim tarafından tüm klinik ve laboratuvar kanıtları değerlendirilerek yapılmalıdır.